کسب و کار موقت

تولید کنندگان در این روزها، ایام بسیار سخت و دشواری را سپری می کنند، قوانین جدید ارزی کشور به همراه نوسان بسیار شدید قیمت های مواد اولیه، ناکافی بودن شرایط و ضوابط اجرایی دستورالعمل ها و قوانین، شرایط روحی جامعه پس از تهدیدها و عهدشکنی های بیگانگان و ده ها پدیده قابل پیش بینی و  یا غیر قابل پیش بینی دیگر، دلایل این اوضاع پیچیده است.

امروز فراگستر آنلاین توجه شما را به  مطلبی که آقای دکتر مرتضی ایمانی راد ریاست موسسه مطالعات اقتصادی بامداد در کانال اطلاع رسانی خود نوشته اند جلب می نماید:

دیشب داشتم چند تا بلال می خریدم. از بلالی پرسیدم اینجا که بلال درست کردن ممنوعه ، فکر نمی کنی ماموران شهرداری بیان همه وسایلت را ببرند. گفت فکر همه چیز را کردم. زنم مسئول جمع کردن بلال ها است و من هم ذغال را بر می دارم و منقل را هم چون داغه کسی دست نمیزاره. گفتم این که خیلی سخته. گفت، آقا چاره ای نیست، کار موقتی همینه دیگه. موقع بازگشت به حرف هاش فکر میکردم. راست میگفت، کار موقت خیلی سخته و بیشترین سختی اش اینکه که نه تنها تهدید می شوی بلکه نمی توانی کسب و کارت را توسعه بدهی.

در همین افکار غرق بودم که رفتم تو فکر بازرگانان و تولید کنندگان. دیدم آنها هم مدت زمان طولانی است که دارند موقت کسب و کار می کنند. چون همیشه یک اولتیماتوم و یا یک زمانی که قرار است اتفاقاتی بیفتد پیش روی آنها است.

در سال جاری هم دو تاریخ که قرار است اتفاقاتی بعد از آن بیفتد مطرح شده است و احتمالا بعد از این تاریخ ها، زمان های دیگری مقرر می شود تا کار کسب در ایران به طور جدی “موقت” شود. وقتی کار و کسب موقت می شود، زمان از دست تولید کننده و یا بازرگان خارج می شود و وقتی زمان می رود اساس استراتژی بر محور حفظ بقاء تنظیم می شود. نتیجه آن از دست رفتن زمان برای نوآوری ، سرمایه گذاری و توسعه است . طبیعی است که در پی اینها نرخ رشد اقتصادی فدا می شود.

در یکی از پایان نامه های فوق لیسانس، یکی از دانشجویانم ارتباط بین ثبات و نرخ رشد اقتصادی را مطالعه کرد. وی ارتباطی بسیار قوی بین این دو یافت. نتایج کارش، هر چند که خیلی کهنه شده است ، ولی بی نظیر بود. با توجه به کاهش ثبات در سیاست ها و سیاست، طبیعی است که با از دست رفتن زمان و توسعه کسب و کار موقتی، نرخ رشد اقتصادی، بهره وری، رقابت پذیری و در یک کلام توسعه اقتصادی فدا می شود و بسیار مهم است که سیاست گذاران و سیاست مداران در کنار دیدن الزامات سیاسی در محاسبات خود این هزینه سنگین را هم بشمارند.